Dag 23 Rustdag in Banjul
Door: Piet van der Krieke
Blijf op de hoogte en volg Piet Johan Chris IJsbrand
29 November 2015 | Gambia, Banjul
Dit is nu eens een echte rustdag. Tot acht uur geslapen, rustig er uitkomen, ontbijtje om half negen.
Even het verslag van gisteren schrijven.
Even zwemmen in het zwembad, een keer de zee in, met water dat warm genoeg is om in te zwemmen, dat is een meevaller. Overigens is het bij eb wel oppassen want de zee trekt behoorlijk.
We zouden nog naar het project dat we sponsoren, het project voor jongeren, maar dat is nieT doorgegaan, doordat we elkaar zijn misgelopen. Ze zijn vanmorgen wel langs geweest en ook nog met de jongens gesproken, maar daarna hebben we elkaar niet meer gezien.
Vanuit de stichting zou men ook proberen iets te regelen voor vervoer naar Dakar, maar dat bleek meer dan twee keer zo duur te zijn als wanneer we hetzelfde via een van de deelnemers zouden regelen. Dus dat laatste maar gedaan.
Vanmiddag zaten we bij het zwembadje vlak aan zee, iets van 10 bij 2 meter, toen er een roofvogel aankwam met een vis in de poten. Hij liet de vis vallen, die precies midden in het zwembad viel. De vis bleek nog te leven maar was ook verstrikt in een stukje visnet.
Eerst zoveel mogelijk proberen te bevrijden en daarna een mes gezocht om de laatste stukjes door te snijden. Toen terug naar zee gebracht om hem weer te laten zwemmen, maar hij kwam steeds weer op zijn kop terecht. Uiteindelijk hebben enkele lokale kinderen zich over het beestje ontfermt, dus zijn lot zal wel de barbecue zijn verwacht ik.
Met zo'n beetje onze groep hebben we nog even gegeten. Na het eten nog even bijkletsen en daarna zijn Chris en ik naar de weg gelopen om nog even geld te pinnen. Dat is een klus op zich want je kunt maar hele kleine bedragen pinnen.
Nadat we twee gehad hadden, die het niet deden, hebben we een taxi aangehouden om met ons langs de ATM's te rijden. We komen eerst bij twee die het niet doen, dan mhoren we dat er op SeneGambia (de strip) er zijn die het wel doen.
De chauffeur moet nu eerst langs een kantoortje, en taxivisum op halen en dan kunnen we de strip op. Bij de pinautomaat moet ik in totaal 6 keer pinnen om genoeg geld te krijgen en dan ga ik weg met al mijn broekzakken vol met briefjes van 100 Dalashi.
Kreunende, steunend en rochelend rijdt de taxi weer naar het kantoortje om het visum terug te brengen. Als hij de straat in wil rijden om ons naar het hotel te brengen moet hij bij het politiecheckpoint zijn rijbewijs inleveren, dat hij terug krijgt als hij weer weggaat.
Zo houdt men aardig in de gaten wat er allemaal gebeurt rond de hotels.
Als we terugkomen nemen we afscheid van onze medereizigers, waarbij we elkaar bedanken voor de reuze gezellige tijd. Voor een deel doend e dat morgenvroeg nog een keer weer over.
English summary
Today was a real day of rest in Banjul.
Even het verslag van gisteren schrijven.
Even zwemmen in het zwembad, een keer de zee in, met water dat warm genoeg is om in te zwemmen, dat is een meevaller. Overigens is het bij eb wel oppassen want de zee trekt behoorlijk.
We zouden nog naar het project dat we sponsoren, het project voor jongeren, maar dat is nieT doorgegaan, doordat we elkaar zijn misgelopen. Ze zijn vanmorgen wel langs geweest en ook nog met de jongens gesproken, maar daarna hebben we elkaar niet meer gezien.
Vanuit de stichting zou men ook proberen iets te regelen voor vervoer naar Dakar, maar dat bleek meer dan twee keer zo duur te zijn als wanneer we hetzelfde via een van de deelnemers zouden regelen. Dus dat laatste maar gedaan.
Vanmiddag zaten we bij het zwembadje vlak aan zee, iets van 10 bij 2 meter, toen er een roofvogel aankwam met een vis in de poten. Hij liet de vis vallen, die precies midden in het zwembad viel. De vis bleek nog te leven maar was ook verstrikt in een stukje visnet.
Eerst zoveel mogelijk proberen te bevrijden en daarna een mes gezocht om de laatste stukjes door te snijden. Toen terug naar zee gebracht om hem weer te laten zwemmen, maar hij kwam steeds weer op zijn kop terecht. Uiteindelijk hebben enkele lokale kinderen zich over het beestje ontfermt, dus zijn lot zal wel de barbecue zijn verwacht ik.
Met zo'n beetje onze groep hebben we nog even gegeten. Na het eten nog even bijkletsen en daarna zijn Chris en ik naar de weg gelopen om nog even geld te pinnen. Dat is een klus op zich want je kunt maar hele kleine bedragen pinnen.
Nadat we twee gehad hadden, die het niet deden, hebben we een taxi aangehouden om met ons langs de ATM's te rijden. We komen eerst bij twee die het niet doen, dan mhoren we dat er op SeneGambia (de strip) er zijn die het wel doen.
De chauffeur moet nu eerst langs een kantoortje, en taxivisum op halen en dan kunnen we de strip op. Bij de pinautomaat moet ik in totaal 6 keer pinnen om genoeg geld te krijgen en dan ga ik weg met al mijn broekzakken vol met briefjes van 100 Dalashi.
Kreunende, steunend en rochelend rijdt de taxi weer naar het kantoortje om het visum terug te brengen. Als hij de straat in wil rijden om ons naar het hotel te brengen moet hij bij het politiecheckpoint zijn rijbewijs inleveren, dat hij terug krijgt als hij weer weggaat.
Zo houdt men aardig in de gaten wat er allemaal gebeurt rond de hotels.
Als we terugkomen nemen we afscheid van onze medereizigers, waarbij we elkaar bedanken voor de reuze gezellige tijd. Voor een deel doend e dat morgenvroeg nog een keer weer over.
English summary
Today was a real day of rest in Banjul.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
