De negende dag. Zandhappen.

Heerlijk geslapen op onze mooie camping. Onze tentjes staan onder hoge palmbomen. We hebben eerst even gekeken of er kokosnoten inzaten, maar dat was niet het geval. Verder zijn er ook mooie bloeiende planten op de camping.
Gisteravond hebben we nog even lekker in het hotel naast de camping gezeten.

Vanmorgen ons ontbijtje, dat we gelukkig de avond van tevoren besteld hadden. Degenen die dat niet gedaan hadden, kregen niets.
Iets na achten reden we volgens afspraak naar het hotel waar de Family tyres al stonden te wachten. De Daisy's hadden gevraagd om nog even tien Minuten te wachten, maar toen die om waren vertrokken we zonder hen.

Even tanken en toen het dorp uit. Het is een zeer verzorgd dorp of misschien wel stad met grote huizen en nette hotels en ruim opgezet.
We gaan vandaag off Road. We hoeven maar iets meer dan 100 kilometer af te leggen, maar doen dat wel grotendeels offroad. 
We rijden de stad nog uit over een mooie verharde weg. IJsbrand gaat vooraan rijden vandaag want hij heeft alle coordinaten waar we langs rijden in zijn telefoon gezet.

We zijn nog maar 2 km de stad uit en dan zien we een paar politieagenten met een lasergun. En ja IJsbrand wordt van de weg gehaald. Bij politiecontroles laten ze de Nederlanders normaal altijd gaan, maar nu zijn we de klos.
Alle anderen moeten doorrijden. We gaan met z'n allen even verderop staan, maar het duurt niet lang of pa moet komen met de kas. Er moet 300 Dirham afgetikt worden voor 8 Kilometer te hard. Er was geen praten tegen en ach ook wel een leuke ervaring en een mooi souveniertje, een bekeuring in het Arabisch. We weten nu hoe je Volvo in het Arabisch schrijft.

Dwars door de offroadroute is inmiddels een asfaltweg aangelegd. Dat verstoort de route enigszins. We rijden dan toch maar van de weg. Hier en daar is het behoorlijk zanderig en het duurt niet lang of de daisy's ( die hadden ons bij de politiecontrole weer gevonden) rijden zich met hun vieren in de auto vast in het zand. Duwen helpt niet, dus slepen.
Weer een stukje over de weg en dan weer de weg af. Het duurt niet lang of IJsbrand rijdt zich vast in het bouwland. Shortcut naar de weg mislukt. Achteruit gesleept door een van de 4 WD's.

Even later gaan we weer van de weg af en nu gaan we over mooie wegen door het landschap. Als we stoppen komen er er altijd al gauw kinderen op je af om te zien of er wat te halen is.
Op een vak stukje terrein komen de motorrijders ons achterop en wordt er ook even lekker rond geraust met de auto's. 
Op een gegeven moment blijkt een van de SSang Yongs niet goed meer te schakelen. Besloten wordt dat ze teruggaan naar Zagora en dat wij doorgaan. Op dat moment komt ook de groep met het autoweekteam langs en de twee 4WD's die de motoren begeleiden.
We gaan verder met het team van de autoweek. Hadden we uiteindelijk niet moeten doen, maar dat wisten we toen nog niet.

De dames van de Mazda hebben ook problemen met hun auto. Ze hebben een afgebroken stabilisatorstang. Deze wordt provisorisch gerepareerd.
We gaan weer verder, het wordt steeds zandiger en al gauw rijdt de Mercedes van de autoweek zich vast en de Mazda die er vlak achteraan rijdt zakt ook meteen weg. We hadden de verkeerde weg genomen.
Met nogal wat moeite krijgen we de auto's met sleep en trekwerk er weer uit.
Onze sleepkabel heeft al goede diensten gedaan. Een kinetische sleepkabel is in dit terrein heel goed bruikbaar.

We moeten met z'n allen steeds weer een stukje verder totdat we weer op vaste grond staan. Het is dan een kwestie van door het zand blijven jagen en stoppen totdat je weer op vast terrein staat. De jongens krijgen de Volvo's bijna door een groot stuk met zand maar blijven net een stukje voor ze op vaste grond komen steken. Met heel wat mensen duwen helpt ze snel weer op weg.
We zijn toch wel een hele tijd bezig om iedereen te verzamelen op een groot terrein, maar als we even verder kijken dan zien we al gauw dat de weg alleen maar verder in de zandduinen leidt. Dus bedenken we een plan om de weg weer terug te gaan. Er zit niets anders op.

We gaan een voor een met een flinke gang door de zandpaden en rijden echt zover door dat ze de anderen niet in de weg staan en het ergste voorbij is.
De bijrijders blijven zo veel mogelijk achter om anderen uit het zand te helpen. We zien de auto's van degenen die weggereden zijn helemaal niet meer en de spoeling om anderen weg te helpen wordt steeds dunner. 
Er wordt al wat gemord dat mensen zo ver zijn doorgereden.
Op het moment dat we denken dat iedereen op eigen kracht weg kan, ga ik met een SSang Young mee, met Cecil en haar vader. Cecil moet bij mij op schoot en om te voorkomen dat we door de voorruit gaan houd ik haar stevig vast.

Ik moedig pa aan om gas te blijven geven want als je met zo'n auto vast blijft zitten ( de 4WD doet het niet meer) ben je er zo maar niet uit. De auto brult er over en we hotsen over het pad. De koffers achterin vliegen bijna tot aan het plafond en als we over de laatste heuvel klappen, breekt de binnenspiegel af.  De jongens weten natuurlijk niet wat ze zien als ze ons zo aan zien komen. De opmerkingen zijn natuurlijk niet van de lucht. Maar we hebben het gered.

Na nog een tijd gewacht te hebben op de anderen, zijn we teruggelopen en de Cameltou's gingen met de auto terug. De anderen kwamen ons tegemoet en de Volvo en de BMW kwamen met een rotgang op elkaar af, met als gevolg dat de Volvo van de daisy's opnieuw stil komt te staan. Die moet weer gesleept worden en dan gaan we met z'n allen op eigen kracht weer verder. 
We moeten nu wel voldoende afstand houden, maar de daisy's rijden als gekken achter ons aan. Dan krijgen we bericht over het bakkie dat er een vloeistof spoor is gesignaleerd. 

Weer stoppen en dan komen de Cameltou's met een bodemplaat aan en blijkt de Volvo de bodemplaat te zijn verloren en de radiator lek te hebben. Ze hadden eerder al de multieriem kapot, die ook de dynamo aanstuurt en zorgt voor de stuurbekrachtiging.
Ook het bagagerek is door de klappen stuk gegaan. 

Het autoweekteam was er nadat ze loskwamen, samen met de Mazda's vandoor gegaan. Maar al we stilstaan dan horen we een oproep van autoweek. Ze hebben (weer) een verkeerde afslag genomen en staan vast. Of we ze kunnen helpen. Nou dan toch maar. Bart gaat met z'n 4WD, de laatste die we nog hebben, er maar op af, maar kon hem niet vinden. Later horen we dat ze er door een boertje uit zijn geholpen.

De daisy's hebben een garage gebeld in Zagora, die kwam verbazingwekkend snel om ze op te slepen, met een grote dikke auto, Sleepkabel er aan en gaan met die banaan. IJsbrand zei net, zouden we ze onze kinetische kabel nog moeten aanbieden ? En ja bij een doorgang van een beek, schiet de Volvo weer terug. De kabel is niet stuk, maar het trekoog van de Volvo is compleet stukgetrokken. Dus nog meer schade.

We rijden met z'n allen er achteraan en komen zo weer bij de asfaltweg. Nu is het nog een goed uur naar onze nieuw plek in Foum-Zguid. We overnachten daar op een camping met zwembad (voor 15 Euro met z'n vieren. De kamers in het hotel zijn heel veel duurder. Hier hebben we heerlijk gegeten. 
De Ssang Yongs zijn inmiddels weer terug van de reparatie. De Mazda nog niet en ook de daisy's blijven de nacht nog in Zagora.

Een bijzondere dag, toch wel weer heel veel beleefd.

English summary.
To day we went on a 100 kilometer trip off Road. It became a hard day, because we got more than once stick in the Sanddunes and finally, back on the Paved road, we drove in one hour to our new place. IJbrand got his first fine for speeding in Morocco. Het drove 68, were 60 was allowed. We all drove behind him, but they only fined him.
It was a very special day.

We moeten nu flink afstand