De vijfde dag. Door het atlas gebergte

Vanmorgen om 7 uur liep de wekker af. Eerst maar even de dikke laag stof van gisteren er af gedouched. Daarna nog even rondgekeken in de Riad. Vanaf het dak heb je een prachtig uitzicht over de stad. De zo'n schijnt al mooi over de stad.

Daarna ontbijten met allemaal lekkere Marokkaanse gerechten. Hierna afrekenen. Nu merken we dat we niet in het eerste het beste hotel gezeten hebben. Maar goed, zoiets doe je maar 1 keer.
We vertrekken rond half negen. Er moet nog geld gepind worden, dus de hele kolonie van zeven aut's parkeert even dubbel. Dat gaat goed totdat er een grote vrachtwagen langskomt. Alle auto's verder aan de kant en we krijgen een flinke stoot uitlaatgas naar binnen door het open raam.

Verder naar de benzinepomp, even allemaal voltanken. Onze auto's worden afgedankt door dezelfde figuur die schijnbaar denkt dat er in beide auto's even veel gaat. Hij tankt ze beide vol, maar de grijze zo vol dat er misschien wel twee liter door de overstort weer uitloopt. Kan hier allemaal. Het blijkt dat de auto's in de bergen veel zuiniger zijn dan op de snelweg en ook minder olie verbruiken.

Ik rijd nu met IJsbrand mee, dus nu in de gouden en Johan met Chris, dus even een teamwissel. 
We rijden eerst over grote wegen door een grootschalig landbouwgebied. En zelfs een stuk over een tolweg. Het kost uiteindelijk maar 90 cent.
Langs het stukje snelweg staan lantarenpalen met zonnepanelen.
Verschillende fruitverkopers zitten langs de grote weg. Bij een rotonde wordt de weg geveegd, zonder enige afzetting of bescherming.

We gaan vandaag van Fes naar Missour, via Bir Tam Tam, Ribat-el-Kheir en Tizi-bou-Zahel.
In dit gebied zijn veel schaapherders. 
Bij een kleine pauze wordt onze plasstoel voor het eerst gebruikt door een van de medereizigers. Er komen twee jongens met elk twee ezels beladen met mest voorbij.

Midden in de bergen zien we een aantal mensen die in tenten van plastic wonen. 
Halverwege krijgen we een melding dat een van de auto's een lekke band heeft. Dus we houden halt tot ze ons weer achterop komen. 

Nadat we links afgeslagen waren kwamen we drie andere teams tegen, die net uit Fes kwamen. Hier klopte dus iets niet. Degenen die voorop reden waren al aan het twijfelen, dus weer terug.
Tussen de middag zijn we gestopt in een dorpje om even wat te drinken. We bestelden cola en ze kwamen aan met Sprite. Dat halen ze dus snel even bij een winkeltje verderop, maar de cola was op. Het team dat gisteren met de kapotte ventilator achter was gebleven, blijkt twee terrasjes verderop te zitten.

We gaan nog even wat te eten halen. Vier platte broden met smeerkaas. We moeten 420 Dirham betalen. Dat gaat dus niet door. Naar de buurman. Daar kost het 150. Nog veel te veel. Het lijkt er op dat ze een nul te veel invullen op de calculator. Hoe dat komt weten we nog niet. We krijgen het mee voor 15 Dirham, is dus 1,50 Euro. De flesjes Sprite waren 50 cent per stuk.

We rijden nog verder door het prachtige landschap van het Atlas gebergte. Continu fantastische vergezichten met hier en daar ook nog mooie herfstkleuren. 
Een prachtige tocht. Niet zo zwaar als we het verwacht hadden
Tegen vier uur zijn we bij ons hotel in Missour. Het is een hotel met een beetje vergane glorie. Er staan eettafels met prachtige stoelen, maar toen we er op gingen zitten bleken het verklede   Klapstoelen te zijn.

De jongens gaan nog even scheuren op de minibike en ook veel andere deelnemers scheuren hun eerste rondje op de minibike. We eten met een groep van 20 man.

De volgende dag gaan we weer zo'n 390 km verder.

English summary.
This day we went from one of the Kingcities in Marocco, Fes to another city Moussir. Before we left, we Climbed on the top floor of the hotel to enjoy the beautiful view over the whole city.
We drove 200 km through the Mountains called the Atlas Mountains and arrived around 4 p.m. In our new hotel.