De vierde dag, nu in Marokko

Om 6 uur loopt de wekker af en om kwart voor zeven stipt vertrekt het konvooi onder begeleiding van de kaartverkoper. Er blijft 1 auto achter op de parkeerplaats. De jongens kwamen erg laat aan en zijn zich waarschijnlijk verslapen en hadden ook nog geen tickets.
We gaan in volle vaart in het donker naar de boot in Alcegiras.
We kunnen na de ticket controle meteen doorrijden de boot op. De boot komt lang niet vol. Nadat de auto's zijn geladen moeten we naar het bovendek. De boot is helemaal overdekt met gecoate ramen. Jammer voor de foto's maar gelukkig is er een raam zonder coating.

Het is een luxe boot, met heel veel zitplaatsen, waarvan er maar enkele bezet zijn.
Als we de haven uit varen, zien we links Gibraltar liggen. Het is te ver weg om de apen te zien, die hier in grote getale schijnen te huizen.
Het is maar drie kwartier varen. Midden op zee is er behoorlijk wat deining, maar niemand wordt echt zeeziek. Je moet wel oppassen als je heen en weer loopt.

Al snel zien we Ceuta liggen en meren we weer aan. Ook het uitrijden verloopt vlot en in konvooir rijden we Ceuta uit. Heel bijzonder is dat we nog steeds in Spanje zijn. We rijden zelfs nog een mooi end door Spanje voor we bij de Spaanse grens komen. Hier kunnen we soepel doorrijden en komen we bij de Marokkaanse grens.
De douaniers hebben net de wisseling van de wacht, dus het duurt even voor de hokjes open gaan, maar ondertussen krijgen we wel vast de papieren voor het inklaren van de auto's.

Even later komen de douaniers weer in hun hokje en kan het stempelen beginnen. Bij de eersten duurt de hele procedure erg lang, totdat ze doorkrijgen dat we een hele roep van Amsterdam Dakar zijn en dan moeten we allemaal onze paspoorten inleveren en gaat de stempel bijna op de automaat, maar alles moet ook nog wel in de computer worden ingevoerd. We hoeven alleen niets meer uit te leggen.

En voor de Kadaster mensen. Ze werken hier nog met de heel vertrouwde groene computerschermen. Ik weet niet of er een vernieuwingsprogramma loopt.
Als we onze paspoorten hebben dan kunnen we naar het hokje voor het inklaren van de auto. Dat verloopt ook allemaal snel. We kunnen nu naar de controles en vervolgens de auto in. 
Ze begonnen nog even over de minibike. Misschien moest die nog ingeklaard worden, maar hij mocht ook zo weg. Wordt wel even aangetekend op het briefje. Nog even wat geld halen met behulp van de creditcard. Dat lukte allemaal.

Bij de grensovergang lopen hoge hekken langs en we zien steeds mensen over het hek klimmen, waarschijnlijk zijn die aan het smokkelen. Het wordt oogluikend toegestaan. Af en toe wordt er even gedreigd met de wapenstok.
Even wachten op de andere auto's en de groepen worden gevormd. We gaan met 7 auto's de bergen in. 

We gaan eerst tanken, lekker goedkoop, maar 80 cent per liter. Dat kan hem helpen. We gaan nog even naar een winkeltje, flessen water halen, mooie ronde broden, met smeerkaas. We moesten volgens een glimlachende winkelier 140 Dirham betalen. Toen we zeiden 100 gaf hij nog steeds lachend akkoord. Was nu dus 10 Euro.

Dan echt Marokko in. Het is hier langs de kust prachtig. Mooie witte huizen, met blauwe delen er in. We gaan op een gegeven moment de bergen in en dan zien we ook dat de mensen er steeds armer zijn. We zien heel veel mensen op ezels. Boeren die ploegen met twee muilezels.
Veel vrouwen hebben rieten hoeden op met gebreide wollen randen. Het doet ons denken aan mensen uit Nepal.
Verder doet het erg denken aan andere landen in Afrika. Rommelige dorpjes met overal kleine winkeltjes en werkplaatsen.

Het in konvooi rijden ging heel goed doordat er gecommuniceerd kon worden met de 27 MC bakkies. De voorste haalt in en geeft door hoelang er ingehaald kan worden en dan zegt de achterste dat alles weer is aangesloten.

De wegen die we rijden zijn ontzettend slecht, veel omhoog en naar beneden en alleen maar bochten. Op een gegeven moment krijgt de auto van een van de deelnemers last van een warme motor. Later wordt hij helemaal te warm en stoppen we om te kijken of hij gerepareerd kan worden. Dat lukt niet, de ventilator draait niet meer mee. Als we even verder rijden komen we in een dorpje met een aantal werkplaatsen. Daar kunnen ze de boel repareren voor 30 Euro, voor anderhalf uur werk. 

Op een gegeven moment ontdekken we dat we een uur extra gekregen hebben want in Marokko is het een uur vroeger dan in Europa.
We gaan verder zonder de pechvogel. Ze zijn toch met zijn tweeën vader, moeder en zoon en dochter.

Een volgend dorp komen we terecht in een opstopping. Dit is echt Afrika. Het verkeer zit helemaal muurvast. Er is geen doorkomen aan. Er staat een vrachtwagen die niet veder kan bij een wegversmalling en vanaf de andere kant blijft het verkeer komen dat vastloopt in het dorp. Om het helemaal erg te maken kwamen er twee auto's die de auto's achter de vrachtwagen voorbij gingen en toen pal tegenover het tegemoetkomende verkeer stil kwamen te staan. Ze stapten uit en begonnen te schelden tegen de anderen. Uiteindelijk kwam het verkeer weer op gang en gelukkig ging de vrachtwagen vrij snel daarna een zijweg in.

We gingen zo snel mogelijk weer verder. Dat was niet zo snel. We hebben momenten gehad dat we niet meer dan 12 km per uur aflegden. We moesten elke keer weer om de kuilen in het asfalt heen, vaak kon je beter half van de weg af rijden.

Om een uur of zes, het was inmiddels al een half uur donker, kwamen we eindelijk weer op een begaanbare weg en het duurde uiteindelijk tot 8 uur dat we bij Fes aankomen. We maken eerst en rondje rond de oude stad. Er is een stadsmuur rond de hele stad. We hebben inmiddels een adres van een hotel in de stad. 
We komen bij de stadspoort en er wordt even gesproken met iemand en dan rijden we langs de stadspoort de stad in. 7 auto's de stad in en het duurt maar een paar honderd meter dan lopen we vast. De auto's kunnen maar net door het straatje. Een paar auto's kunnen achteruit een zijstraatje indraaien en de anderen gaan achteruit weer langs de poort. Weer verder op weg en dan met z'n alleen weer een berg op.
We komen nu uit bij een parkeerplaats waar we iemand vinden die weet waar de ingang van het hotel is. Alle auto's worden op een plekje gedirigeerd en er worden twee karretjes geregeld voor de bagageband dan gaan we in optocht de gangetjes in. We gaan naar de Riad van Fes.

Een prachtig plekje. Heel mooi ingericht. Als je binnenkomt, kom je op een grote binnenplaats, volledig symmetrisch aangelegd met met mozaïek betegelde paden. De kamers zijn rondom en heel mooi authentiek ingericht met mooie houten bedden en mooie kasten. Ik ben bag dat dit een van de duurdere hotels in Fes is, maar we zijn allang blij dat we een slaapplek hebben waar we zonder veel inspanning kunnen gaan slapen, in plaats van de camping waar we nog naar zouden moeten zoeken en dan voor het eerst in het donker onze tent op zouden moeten zetten.
Dan maar wat extra betalen. We krijgen een mooie vierpersoons kamer, of eigenlijk zijn het twee kamers met een gezamenlijke badkamer. Maar 20 Euro duurder dan een tweepersoonskamer.

We willen nog wat drinken en eten. Er is inmiddels extra personeel geregeld en ze zijn denk ik de stad ingeweest om bier te halen, wat nog gauw in de koelkast gestopt is. We moeten er uiteindelijk zelf achteraan om het te krijgen, omdat ze het gewoon in de koelkast lieten staan, maar de bierliefhebbers hebben in elk geval hun bier.
We Tajien gegeten en Koeskoes met kip of beef. Uiteindelijk waren we, na een lekker toetje, om half twaalf klaar met eten en zijn we ons bed in gedoken.

Morgen weer een zware dag in het Atlas gebergte.

English summary.
Today we went from Europe to Africa, bij ferry, from Alcegiras to Ceuta. It was only a 45 Minutes Tour. The Sea wasn't to bad en at the other Side, we were still in Spain. It wasn't what we expected, but is was an easy way to come in. After a10 Minutes drive we came at the border and had to do the formalities. We had also to take care that the cars could Enter the country. They stamp it in your pasport, to make sure that you also take your car out of the country. We drove the whole day through the Mountains and ended at 8 p.m. In the beautiful city Fes.