Dag twaalf. Een dag zonder bomen
Door: Piet van der Krieke
Blijf op de hoogte en volg Piet Johan Chris IJsbrand
18 November 2015 | Westelijke Sahara, Ad Dakhla
Wat een prachtige plek om wakker te worden, in ons kleine bedoeïenenhutje, waar we met z'n vieren in geslapen hebben. Eerst even wassen. De douche werkt op solar, dus erg warm zal het water niet meer zijn. Even koffiewater koken voor een lekker bakkie koffie.
Voor de ingang van de camping staat voor onze veiligheid nog steeds een politieauto. Zijn taak zal er wel weer opzitten als we allemaal weg zijn.
Leuk om nog te vermelden over gisteravond. Toen we onze bedden klaarmaakten ontdekte Chris dat mijn slaapzak in zijn hoes zat. 'S Morgens had Chris alle spullen al uit de tent gehaald om zijn telefoon te zoeken. Toen heb ik de slaapzakken in de hoezen gedaan.
We hebben de slaapzak uit zijn hoes gehaald en helemaal onderzocht. Nu bleek dat mijn slaapzak geweest te zijn.
Ik haal dus zijn slaapzak uit mijn hoes en Chris zegt; zul je zien dat mijn telefoon daar uit ...... Boem..... komt rollen. Daar is tie al. Hij moet er wel even weer aan wennen, maar het belangrijkste is dat zijn muziek er weer is.
We gaan exact om 8 uur rijden, zoals afgesproken, eerst de 5 kilometer naar de weg en dan op weg naar het benzinestation waar we om half negen hebben afgesproken.
Daar ontmoeten we elkaar. We komen daar ook nog een Nederlands echtpaar tegen dat al een jaar lang door Afrika reist.
De hotels in Laayoune waren bijna allemaal bezet. Er zijn veel VN medewerkers die hier logeren en morgen komt de koning daar. Vandaar dat de pleinen zo mooi zijn aangekleed en er misschien nog wel meer vlaggen zijn dan anders.
Er wordt heel veel geïnvesteerd in de Westelijke Sahara door Marokko omdat het betwist gebied is. Er zijn heel veel controle punten. Elke keer dezelfde procedure, en soms moet je een extra controlenummer invullen.
Tussen Laayoune en Boujdour is bijna niets, alleen maar hier en daar wat pollen gras en misschien eens een laag struikje. We zien geen enkele boom. Langs de weg staan aan beide kanten elektriciteitsleidingen. Aan de ene kant hoogspanning en aan de andere kant de gewone palen. Als je door een bocht gaat zie je soms een groot aantal palen precies in een lijn staan. Het is een erg saaie weg waar we met een gangetjes van tussen de 90 en 100 over heen gaan.
In Boujdour drinken we koffie. De weg door Boujdour is een zesbaansweg. Dat lijkt een beetje overdreven. Ik doe boodschappen en moet 106 Dirham betalen. Dat lijkt me wat veel en ik leg 100 Dirham op de toonbank en verwacht een opmerking, maar de winkelier draait zich om en geeft met 45 Dirham terug. Lijkt me een redelijke prijs, maar begrijp het niet helemaal.
Na Boujdour zien we nog een plek waar fosfaat gewonnen wordt, vroeger een erg lucratieve aangelegenheid, nu nauwelijks nog lonend.
Tussen de middag houden we halt op een plek, direct aan de kust. Prachtige plek met hele hoge kliffen, bijna loodrecht. In de diepte zien we hele kleine vissersbootjes. De kust schijnt hier een van de meest visrijke gebieden te zijn. Iets verderop zien we een klein vissers'dorpje', bestaande uit enkele hele kleine tenten.
Verder weer totale leegte, met soms enkele serieuze zandduinen, waarbij regelmatig de weg moet worden schoongehouden.
Even later zien we een dorp dat nagenoeg geheel uit een sloppenwijk bestaat.
Tegen vier uur bereiken we de kust en slaan af richting Dakhla dat aan het eind van een landtong ligt. Het is hier opeens weer prachtig mooi. We rijden als eerste naar camping Vagebond, die stond aangeprezen in het roadboek. We zijn euforisch, wat een fantastische plek. Hier gaan we twee nachten blijven, vlakbij een plek waar gekitesurfd kan worden.
We gaan met z'n allen, 16 man, naar de receptie om de kamers te reserveren.
Dan......176 Euro per kamer, per nacht, niet onderhandelbaar. Doei ! We zijn heel snel weer weg.
We rijden door over de landtong en komen langs de volgende camping die in het roadboek stond. Lijkt zo naargeestig dat we meteen doorrijden, naar een hotel in het centrum.
Een prachtig hotel, met hele mooie kamers, voor een redelijke prijs.
IJsbrand is bij aankomst geveld, waarschijnlijk vanwege bijverschijnselen van de Mallerone pillen, tegen malaria, dus die duikt eerst even in bed.
We gaan kebab eten bij een tentje in de oude stad. Het is een drukte van belang hier op straat. Er blijkt een filmfestival aan de gang te zijn, op het terrein zo'n 300 meter van het hotel.
Gelukkig is het op tijd afgelopen.
Tegen elf uur komen er nog vijf teams aan bij het hotel.
Tegen die tijd maar eens het bed opgezocht.
English summary.
Another day of a long drive. About 550 kilometer with a lot of police check points. We drive to Western Sahara, it's part of Morocco, but also Mauritania want to take that part. It's not a very interesting trip today, but Some spots are very beautiful. We only pas two cities, for the rest, the countrypart is empty. We end the Tour in Dakhla. This is a beautiful place, very Busy during the evening. Here we stay in a beautiful hotel for a resonantie price. Tomorrow we'll have a day of rest. Our first day offer twelve days. We are ready for it.
Voor de ingang van de camping staat voor onze veiligheid nog steeds een politieauto. Zijn taak zal er wel weer opzitten als we allemaal weg zijn.
Leuk om nog te vermelden over gisteravond. Toen we onze bedden klaarmaakten ontdekte Chris dat mijn slaapzak in zijn hoes zat. 'S Morgens had Chris alle spullen al uit de tent gehaald om zijn telefoon te zoeken. Toen heb ik de slaapzakken in de hoezen gedaan.
We hebben de slaapzak uit zijn hoes gehaald en helemaal onderzocht. Nu bleek dat mijn slaapzak geweest te zijn.
Ik haal dus zijn slaapzak uit mijn hoes en Chris zegt; zul je zien dat mijn telefoon daar uit ...... Boem..... komt rollen. Daar is tie al. Hij moet er wel even weer aan wennen, maar het belangrijkste is dat zijn muziek er weer is.
We gaan exact om 8 uur rijden, zoals afgesproken, eerst de 5 kilometer naar de weg en dan op weg naar het benzinestation waar we om half negen hebben afgesproken.
Daar ontmoeten we elkaar. We komen daar ook nog een Nederlands echtpaar tegen dat al een jaar lang door Afrika reist.
De hotels in Laayoune waren bijna allemaal bezet. Er zijn veel VN medewerkers die hier logeren en morgen komt de koning daar. Vandaar dat de pleinen zo mooi zijn aangekleed en er misschien nog wel meer vlaggen zijn dan anders.
Er wordt heel veel geïnvesteerd in de Westelijke Sahara door Marokko omdat het betwist gebied is. Er zijn heel veel controle punten. Elke keer dezelfde procedure, en soms moet je een extra controlenummer invullen.
Tussen Laayoune en Boujdour is bijna niets, alleen maar hier en daar wat pollen gras en misschien eens een laag struikje. We zien geen enkele boom. Langs de weg staan aan beide kanten elektriciteitsleidingen. Aan de ene kant hoogspanning en aan de andere kant de gewone palen. Als je door een bocht gaat zie je soms een groot aantal palen precies in een lijn staan. Het is een erg saaie weg waar we met een gangetjes van tussen de 90 en 100 over heen gaan.
In Boujdour drinken we koffie. De weg door Boujdour is een zesbaansweg. Dat lijkt een beetje overdreven. Ik doe boodschappen en moet 106 Dirham betalen. Dat lijkt me wat veel en ik leg 100 Dirham op de toonbank en verwacht een opmerking, maar de winkelier draait zich om en geeft met 45 Dirham terug. Lijkt me een redelijke prijs, maar begrijp het niet helemaal.
Na Boujdour zien we nog een plek waar fosfaat gewonnen wordt, vroeger een erg lucratieve aangelegenheid, nu nauwelijks nog lonend.
Tussen de middag houden we halt op een plek, direct aan de kust. Prachtige plek met hele hoge kliffen, bijna loodrecht. In de diepte zien we hele kleine vissersbootjes. De kust schijnt hier een van de meest visrijke gebieden te zijn. Iets verderop zien we een klein vissers'dorpje', bestaande uit enkele hele kleine tenten.
Verder weer totale leegte, met soms enkele serieuze zandduinen, waarbij regelmatig de weg moet worden schoongehouden.
Even later zien we een dorp dat nagenoeg geheel uit een sloppenwijk bestaat.
Tegen vier uur bereiken we de kust en slaan af richting Dakhla dat aan het eind van een landtong ligt. Het is hier opeens weer prachtig mooi. We rijden als eerste naar camping Vagebond, die stond aangeprezen in het roadboek. We zijn euforisch, wat een fantastische plek. Hier gaan we twee nachten blijven, vlakbij een plek waar gekitesurfd kan worden.
We gaan met z'n allen, 16 man, naar de receptie om de kamers te reserveren.
Dan......176 Euro per kamer, per nacht, niet onderhandelbaar. Doei ! We zijn heel snel weer weg.
We rijden door over de landtong en komen langs de volgende camping die in het roadboek stond. Lijkt zo naargeestig dat we meteen doorrijden, naar een hotel in het centrum.
Een prachtig hotel, met hele mooie kamers, voor een redelijke prijs.
IJsbrand is bij aankomst geveld, waarschijnlijk vanwege bijverschijnselen van de Mallerone pillen, tegen malaria, dus die duikt eerst even in bed.
We gaan kebab eten bij een tentje in de oude stad. Het is een drukte van belang hier op straat. Er blijkt een filmfestival aan de gang te zijn, op het terrein zo'n 300 meter van het hotel.
Gelukkig is het op tijd afgelopen.
Tegen elf uur komen er nog vijf teams aan bij het hotel.
Tegen die tijd maar eens het bed opgezocht.
English summary.
Another day of a long drive. About 550 kilometer with a lot of police check points. We drive to Western Sahara, it's part of Morocco, but also Mauritania want to take that part. It's not a very interesting trip today, but Some spots are very beautiful. We only pas two cities, for the rest, the countrypart is empty. We end the Tour in Dakhla. This is a beautiful place, very Busy during the evening. Here we stay in a beautiful hotel for a resonantie price. Tomorrow we'll have a day of rest. Our first day offer twelve days. We are ready for it.
-
19 November 2015 - 13:11
Idske:
Wow, wat maken jullie bijzonder dingen mee! Van spannend tot ontspannend, van duur tot betaalbaar, van saaie natuur tot prachtige natuur! Leuk om jullie verhaken te lezen. Door onze reizen in Thailand, Nepal en India kan ik me iets voorstellen bij de ontmoetingen. En je eigen plan trekken...... Succes!! -
19 November 2015 - 14:21
Mandy:
Je schrijft "Voor de ingang van de camping staat voor onze veiligheid nog steeds een politieauto.", benieuwd hoezo voor jullie veiligheid...?? Zijn reizigers daar niet veilig dan?
Goeie reis vandaag verder! -
19 November 2015 - 17:23
Piet Johan Chris IJsbrand Van Der Van Der Krieke:
Mandy, Western Sahara is betwist gebied. Het is ingelijfd door Marokko, maar ook Mauretanie wil het hebben. Er is Marokko heel veel aan gelegen dat dit een interessant gebied is. Je ziet overal, maar dan ook overal honderden Markkoaanse vlaggen. Er worden hele nieuwe woonwijken de grond uit gestampt, waar Marokkanen premies krijgen om er te wonen. Het zou natuurlijk een enorme anti reclame zijn als iemand er iets overkomt. De toeristen worden dus goed gevolgd en beschermd. -
19 November 2015 - 20:58
Mark:
leuk verhaal weer -
20 November 2015 - 10:14
Mia:
Zo super leuk om jullie verslag elke keer te lezen! Ik had er vandaag niet op gerekend! Zelfs het huishoudboekje met uitgaven kan ik weer verder invullen! Wat zullen jullie vrouwen blij zijn met zo'n uitgebreid verslag! Liefde vanuit hier! -
20 November 2015 - 21:31
Van Kaas:
West-Sahara is een verdeeld gebied. Dwars door het land loopt een Marokkaanse verdedigingswal. Het westelijke deel van West-Sahara is bezet door Marokko. Ten oosten van de muur ligt het bevrijde gebied, zoals het Sahraanse bevrijdingsfront Polisario dat noemt. Mauritanië heeft zijn claim op het gebied al in de jaren zeventig opgegeven. De VN heeft er een vredesmissie met de naam MINURSO die toezicht houdt op het bestand. Toeristen kunnen vrijwel alleen via de kustweg reizen. Daarbuiten schijnen veel mijnenvelden te liggen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
