Dag 18. Van Mauritanië naar Senegal

Het is weer zover, weer naar het volgende land. We gaan in konvooi onder politiebegeleiding naar de grens. We zijn al vrij snel bij Nouackchott. We rijden door een redelijk welvarende buurt. Nouchchott heeft 600.000 inwoners, een grote stad dus. We rijden zo'n beetje om de stad heen, door de industrie.

Op verschillende plekken zitten verkopers van cigaretten. Ze hebben een mobiel winkeltje bij zich.
We zien hier een groot aantal rijdende autowrakken. Auto's waarvan je verwacht dat ze elk moment uit elkaar kunnen vallen.
We komen ook langs een recycling bedrijf. Er liggen grote hopen verroest ijzer en overal lopen mensen tussendoor. Onze sponsor Metro recycling heeft de boel beter voor elkaar.

Het is overal een enorme bende, plastic en ander vuil zwerft overal rond.
Overal zien we kleine moskeetjes met een paar huizen er om heen. De moskee is te herkennen aan kleur en luidsprekers.
Ook zien we een groep jonge kamelen langs de weg staan.

Even buiten Nouackchott krijgen we een nieuwe escorte. We moeten wachten op een groep met Duitsers, die van dezelfde escorte gebruik zou moeten maken. Daar zijn we niet blij mee. Ze hebben 40 auto's. Als dat allemaal tegelijk langs de grens moet, word je niet vrolijk.
Even later gaan we toch weg zonder Duitsers.

Opeens rijden we weer midden tussen de prachtige duinen. De hele kolonie moet stoppen voor een groepje van 5 ezels.
We passeren een echt Afrikaans dorpje, met een smal hoofdstraatje, vol met mensen en marktjes, een enorme drukte. Weer heel anders dan de Marokkanse dorpjes.

We komen door een gebied met verschillende kleuren duinen, wit, roze en oranje. 
De kamelen die we zien nu, zijn vaak aan het eten op dit tijdstip. Het zijn dan net giraffen. De etende geiten staan vaak omhoog tegen de bomen. Zo kunnen ze bij de hoogste en sappigste blaadjes komen.

Verder naar het Zuiden in Mauritanië, komt er wat meer kleur op de huizen. Waarschijnlijk is het hier toch wat welvarender. 
De SSangYong van Erald heeft problemen. De dynamo is stuk en dus is de accu leeg. Er is nog iemand met een vervangende accu maar die is leeg. Dus de lege accu in een ander SSangYong en de volle in die van Erald en daar gaan we weer.

Het is inmiddels meer dan 40 graden.
Om een uur gaan we van de Sahara de Sahel in. Waar men in de Sahara last heeft van een tekort aan water heeft men in de Sahel vaak een teveel aan water.
We zien meteen veel meer koeien en sinds lange tijd het eerste water. We rijden nu langs een moeras en gaan nog 50 kilometer over een onverharde weg. Dwars door een Nationaal Park.

Een prachtig gebied, overigens staat een deel wel droog. We zien allerlei soorten vogels, zoals  ibissen, zilverreigers, koereigers, pelikanen en kraanvogels en duizenden flamingo's.
Ook nog een aantal soort eendganzen, steppenkieviten en aalscholvers.

Direct nadat we het park uit zijn, komen we aan de Mauretaanse grens. Er zijn drie slagbomen, maar we hoeven zelf weinig anders te doen dan te wachten. Op een gegeven moment worden de paspoorten uitgedeeld maar iemand anders begint ze weer in te nemen om ze mee te nemen naar de Senegalese grens. Dus stoppen met uitdelen en meteen maar in de doos. We werden wel wat bezorgd of alle paspoorten mee zouden komen, dus eerst maar tellen. 
We mogen met z'n alleen de eerste slagboom door en nog een keer wachten. Dan kunnen we verder en gaan we de brug over de grensrivier. Bij de Senegalese kant van de grens weer wachten en flink betalen voor douane, politie, verzekering, en het door mogen voeren van de auto's.

Nog een keer wachten. Om kwart over 5 wordt gezegd dat we gaan. Uiteindelijk gaan we om 6 uur. Het wordt na een half uur al donker. We rijden in kolonie, begeleid door de politie want we worden eerst nog in het centrum van St. Louis verwacht voor een ceremonie met de minister van toerisme.

We rijden door de drukte van de stad. Opeens komt er een brommerrijder ten val, vlak voor ons. De brommer schuift over het asfalt, knalt tegen een paal en breekt doormidden. De brommerrijder zelf staat gelukkig vlug weer op. We stoppen met twee auto's die voor ons rijden. Het blijkt dat de brommer achterop de auto van een van de deelnemers is geknald en ten val is gekomen. Er komt al snel heel veel volk op af. De politie-escorte stopt en zegt dat we direct door moeten rijden en dat eea later wel wordt uitgezocht. 
Voelt niet goed maar een dergelijke situatie kan heel snel escaleren en daar zit niemand op te wachten.

De volgende morgen is iemand van de organisatie op het politiebureau geweest om een en ander te regelen. 
We gaan weer verder en zitten nu midden tussen de Duitsers en hebben alleen via het bakkie nog contact met de rest van de groep. Het blijkt dat de Duitsers ook naar de ceremonie gaan.

We gaan maar achter de Duitsers aan en gaan de grote brug over de rivier over en komen dan bij een groot gebouw van de gouverneur.
We komen daar om 7 uur aan op de ceremonie die om 6 uur afgelopen zou zijn. Ik denk dat het toen ongeveer begonnen is. De minister van toerisme spreekt en nog een belangrijk iemand en daarna worden wat traditionele dansen opgevoerd.
Toerisme is erg belangrijk voor Senegal en daarom is men blij met dit soort Challenges. Het schijnt dat we zelfs op het Nationale journaal zijn gekomen.

Om goed acht uur is de ceremonie afgelopen en gaan we in volle vaart weer door de stad naar Zebrabar, waar we zullen overnachten.

Chris heeft er zin in en gebruikt de grote lamp om iedereen te waarschuwen dat we er aan komen. Taxi's die anders over tussen drukken, blijven verbaasd staan van zoveel licht.
We zijn nog maar net aangekomen en kunnen meteen aanschuiven want het eten is klaar. Heel goed geregeld.
We merken heel sterk het verschil tussen Senegal en Mauritanië. Senegal is veel beter georganiseerd en je ziet weer handel en veel meer energie.

We zijn benieuwd naar de plek waar we morgen wakker worden. Het lijkt veelbelovend.

English summary.
Today we drove to another country. From Mauritania to Senegal. This also mens that we left the Sahara, the desert en that we came into the Sahel, a place where instead of drought, several times, there is to much water. Every thing is very green here and there are very big rivers. We had an official event, organiseert by the gouvernement of Senegal. They're very happy with tourists.